حق به عشق فاطمه بر ما عنایت می کند

هر دو عالم بر ولای او عبادت می کند

بر نجات انبیا و اولیاء در روز حشر

رشته ای از چادر زهرا کفایت می کند

کاش از قلبم به قبرش راه داشت

کاش زهرا هم زیارتگاه داشت

شبی از جمع یاران ماه می رفت

تمام نغمه ها در چاه می رفت

برای بردن تابوت زهرا

چه زیبا آسمان هم راه می رفت

از میان در و دیوار خدایا چه خبر

از گل سرسبد عالم بالا چه خبر

میخ در، سینه ی مادر به دل محسن دوخت

ای خدا از دل غم دیده مولا چه خبر؟

نخلی که شکسته ثمرش را نزنید

مرغی که زمین خورده پرش را نزنید

دیدید اگر که دست مردی بسته

دیگر در خانه همسرش را نزنید

فاطمیه سینه چاک دردهاست

شاهد نامردی نامردهاست

فاطمیه شهر داغ لاله است

قصه زهرای هجده ساله است

کاش نجار مدینه در مدینه در نمی ساخت

یا اگر می ساخت، بهر خانه حیدر نمی ساخت

کاش ای شهر مدینه، بی در و دیوار بودی

یا تو ای باغ فدک هرگز در این دنیا نبودی

گل یاس علی از ساقه خم شد

کنار غنچه پرپر در حرم شد

حریف قدرت حیدر نبودند

به جایش یاس او را له نمودند

دگر پروانه، بال و پر ندارد

نه بال و پر، که خاکستر ندارد

مفسرها، همه با خون نویسند

که قرآن علی، کوثر ندارد

آتش زدن به خانه مولا بهانه بود

مقصود خصم، کشتن بانوی خانه بود

آن شب قویترین سند غربت علی

تشییع مخفیانه و دفن شبانه فاطمه بود

دلم به یاد مدینه بهانه می گیرد

سراغ باغ گلی را نشانه میگیرد

چه حکمت است چو نام فاطمه می آید

برای گریه دل ما بهانه می گیرد

ای کاش فدک این همه اسرار نداشت

ای کاش مدینه در و دیوار نداشت

فریاد دل محسن زهرا این بود

ای کاش در سوخته مسمار نداشت

دیگر آن خنده ی زیبا به لب مولا نیست

همه هستند ولی هیچ کسی زهرا نیست

قطره ی اشک علی تا به ته چاه رسید

چاه فهمید کسی همچو علی تنها نیست

رسول الله (ص):

ای سلمان، محبت و دوستی فاطمه

در 100 موضع نفع می بخشد

که آسانترین آن مواضع مرگ

قبر میزان محشر و پل صراط است

دلم از حوضچه اشک وضو می گیرد

از غم بغض غریبانه گلو می گیرد

باز شد دفتر غمنامه آن ماهی که

چند ماهیست که از آینه رو می گیرد

فاطمیه شد و ما بی خبر از زهراییم

گرم کار خود و غفلت زده از مولاییم

مهدی فاطمه والله که خون می گرید

غیرت ما به کجا رفته چنین برپاییم

فاطمیه موج آه شیعه است

بیت الاحزان نگاه شیعه است

فاطمیه تا حکایت می شود

غربت حیدر روایت میشود

فاطمیه فصل بیعت با علی ست

جرم زهرا، گفتن یک یاعلی ست

ای سبزترین گل بهاری زهرا

ای نخل بلند بردباری زهرا

در روز جزا به جان فرزندانت

ما را به کسی وانگذاری زهرا