سحری به خواب دیدم شَه کشور صفا را

به رخش نظاره کردم مَهِ خوب دلربا را

به ادب زبان گشودم و بسرودم این نوا را

علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را

علی را قلب پر غم می شناسد

نه نا محرم که محرم می شناسد

زمین ظرفیت عرفان ندارد

علی را عرش اعظم می شناسد

علی جان

ای عبایت جانماز فاطمه

اشک تو تسبیح راز فاطمه

ای که تنها لایق زهرا تویی

یا که بهتر عاشق زهرا تویی

نور زهرایی ز تو افشا شده

فاطمه چون با تو شد زهرا شده

تو بدون فاطمه حاشا علی

مرتضی زهرا بود زهرا علی

نام تو ذکر سجود فاطمه است

عشق تو بود و نبود فاطمه است